جلوگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار: تعارض اخلاقی عمده ی پرستاران درحیطه ی تصمیم گیری اخلاقی

چکیده زمینه وهدف: تصمیم گیری اخلاقی، عنصر ضروری در امر پرستاری است. عواملی مثل پیشرفت فن آوری پزشکی، تخصیص منابع، افزایش هزینه ها، توجه به حقوق فردی و تغییر در نقش های پرستار می تواند منجر به تعارض های اخلاقی گردد که نیازمند توانایی پرستاران برای بازشناسی مشکلات و تصمیم گیری اخلاقی مناسب در مورد بیماران است. هدف این مطالعه، توصیف مفهوم آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار در حیطه ی تصمیم گیری اخلاقی می باشد. روش بررسی: این مطالعه با استفاده از نظریه ی پایه انجام گرفت. شرکت کننده ها 17 پرستار بودند که گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختار یافته، بدون ساختار و عمیق انجام گرفت. داده ها ضبط و به طور کامل دست نویس شدند و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش استرائوس و کوربین در کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت. یافته ها: جلوگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار یکی از تعارض های اخلاقی عمده ی پرستاران در تصمیم گیری اخلاقی می باشد. برای پرستاران مفهوم آسیب دارای فرآیند حس پیش بینی آسیب، پیشگیری از آسیب و پیامد آن می باشد که عواقب آسیب ممکن است بیمار، پرستار یا هر دو را دربرگیرد. نتیجه گیری:به نظر می رسد که، بافت تصمیم گیری اخلاقی جزء عوامل مؤثر در تعارض پرستاران در پیشگیری از آسیب به بیمار یا آسیب به پرستار می باشد. ضروری است که پرستاران برای تصمیم گیری اخلاقی و حل تعارض های اخلاقی به بافت تصمیم گیری خود توجه کنند و عوامل درگیر در شرایط ساختاری و سیستم مدیریت درصدد اصلاح ساختار بر آیند.